Kendi kendine konuşmanın nasıl bir işlevi olduğu hakkında ise çok fada bilgimi/ yok.
Özellikle erken yaşlarda sıkça görülen bir davranış olan kendi kendine konuşmanın, çocuklarda gelişimin bir parçası olduğu, yeni kavramları öğrenmelerini kolaylaştırdığı ve çocuklara davranışlarını yönlendirme imkânı verdiğini düşünülüyor.
Örneğin bir çocuğun ayakkabısının bağcıklarını bağlarken kendi kendine konuşması, bir sonraki adımı hatırlamasını ve yaptığı işe odaklanmasını kolaylaştırabilir.
Aslmda çocuklarda genellikle sesli bir şekilde gerçekleşen bu süreç, büyüdükçe ortadan kalkmıyor. Sadece artık sessiz bir şekilde kendi kendimize konuşmaya başlıyoruz.
Kendi kendine konuşmanın yetişkinlerde problemlerin üstesinden gelme yeteneğini geliştirdiği ve bilişsel etkinlikler üzerinde olumlu etkileri olduğu düşünülüyor.
Örneğin yeni bir bilgi öğrenirken kendi kendine tekrar etmek bilginin beyinde farklı süreçlerle kaydedilmesini sağlıyor. Ayrıca karmaşık ve anlaşılması zor bir cümle okuduğumuzda, sesli bir şekilde tekrar etmek ifadenin anlaşılmasını kolaylaştırıyor.
Belki de Franklin P. Jones'un dediği gibi kendi kendine konuşmanın en iyi yanı, konuşacak birini bulamıyorsanız en azından sizi dinleyecek birinin olduğunu bilmektir.
Tuba Sarıgül - TÜBİTAK Bilim Teknik
Yorumlar